Arbeidsintegratie: Spiegelspel

Eén voor één moeten we voor het bord gaan staan. Begeleidster Céline begint, zij is het voorbeeld. We moeten raden hoe ze heet. We kennen haar naam, maar moeten doen alsof we het niet weten. Ook moeten we haar leeftijd schatten en bedenken hoe haar gezinssituatie eruit ziet, of ze getrouwd is of gescheiden, kinderen heeft of een hond. We moeten haar sterke- en zwakke punten af zien te leiden aan haar uiterlijk. En gissen naar het beroep dat ze doet, evenals naar haar hobby's en haar kleur.
Dan is het aan mij. De groep geeft me Duitse namen, ongetwijfeld dankzij mijn blonde haar en m'n Germaanse accent. Ze denken dat ik een kinderloze vrijgezel ben, zelfs over een hond wordt niet gerept. Mijn leeftijd gaat met enkele jaren omlaag en ze zien me regelmatig marathons rennen. Verder lees ik graag kranten en ben ik kinderleidster en psycholoog. Ik ben toegankelijk en open, maar ook verlegen en rancuneus.
Nadat Céline de vier gedragskleuren uit de doeken gedaan heeft, vindt de groep me blauw. Niet die van 'politieblauw past bij jou', maar die van reflectie en details, die van boekhouder en eenzame onderzoeker. De rest van de groep is meer groen en geel, en eentje is rood, die speelt rugby, heeft een gebroken neus en elke week een blauw oog.
Céline zegt dat we deze oefening voor onze CV kunnen gebruiken.
Ze zegt er alleen niet bij hoe.